باشگاه ورزشی

دبستان دخترانه واحد ۲ امام حسین(علیه السلام)

1. رسول اکرم (ص) فرمود: نیرومند و قهرمان کسى نیست که در کُشتى، رقیب خود را بر زمین زند، بلکه نیرومند کسى است که در موقع خشم، مالک نفس خود باشد.[۱]
2. رسول اکرم (ص) گذر کرد بر جمعیّتى که بین آنها مرد پر قدرت و نیرومندى بود که سنگ بزرگى را از زمین بر می¬داشت و مردم آن را سنگ زورمندان یعنى وزنه قهرمانان مى‏نامیدند و همه از عمل آن ورزشکار قوى درشگفتى بودند. رسول اکرم پرسید: این اجتماع براى چیست؟ مردم عمل وزنه بردارى آن قهرمان را به عرض رساندند. آن حضرت فرمود: آیا به شما بگویم قوی تر از این مرد کیست؟ قوی تر از او کسى است که به وى دشنام گویند و تحمّل نماید و بر نفس سرکش و انتقام¬جوى خود غلبه کند و بر شیطان خویش و شیطان دشنام‏گو پیروز شود.[۲]
3. امام علی (ع) می فرماید: هواى نفست دشمن‏ترین دشمنان تو است. کوشش کن که بر آن غالب و پیروز شوى و گر نه هلاکت خواهد کرد.[۳]
4. امام موسی کاظم (ع): پیغمبر اکرم به سربازانى که از جبهه جنگ برگشته بودند فرمود: در گشایش و رحمت باشند مردمى که جهاد اصغر را انجام داده و جهاد اکبر به عهده آنان باقى مانده است. عرض شد یا رسول اللَّه جهاد اکبر کدام است؟ فرمود: جهاد با نفس.[۴]

دو. گذشت و بخشش: یک ورزش کار، باید دارای روحیه گذشت و بخشش باشد. وقتی در اوج قدرت و توانایی بوده و بر رقیب خود برتری و پیروزی یافته، بر او سخت نگیرد و در صدد انتقام جویی و صدمه زدن به حریف برنیاید. او باید عفو و گذشت را شکرانه پیروزی خویش قرار دهد.

امام علی (ع) در این زمینه می فرماید:«و خشم خود را فرو بنشان، و هنگام توانایی [از کیفر] بگذر، و در هنگام تندخویی بردبار باش، و با وجود تسلط داشتن [از انتقام] دوری کن، تا برایت پاداش و عاقبت[نیکویی] باشد».[۵]

سه. پرهیز از تکبّر: ورزش کار، هر چند نیرومند باشد، نباید به قدرت، توان و مقاماتی که دارد مغرور شده و بر دیگران تکبّر ورزد. او باید بداند همه نیروها و توان ها، از ناحیه خداوند قادر متعال است. از این جهت است که در نماز، به هنگام به پاخاستن می گوییم: «بحول الله و قوّته اقوم واقعد».

امام حسین (ع)، وقتی به لشکر انبوهی از دشمن حمله می بردمی فرمود:«لاحول و لا قوّه الا بالله».[۶]

خداوند متعال نیز، همین مطلب را در قرآن مجید تذکر داده و می فرماید:«…أَنَّ الْقُوَّهَ لِلَّهِ جَمیعاً…»؛[۷] تمامِ قدرت و نیرو،ازآنِ خدا است.

پس دلیلی وجود ندارد که افراد نیرومند و ورزشکار به قوّت و توان خود تکبّر ورزیده و مغرور شده و خدا را از یاد ببرند، و از آن نیرو و توان خدادادی در راه های غیر صحیح استفاده نمایند.

عاقبت غرور، شکست و سقوط است، شخص مغرور و متکبّر، حریف را دست کم گرفته، احتیاط را از دست داده و در نتیجه شکست می خورد. همان طور که امام علی (ع)فرموده :«آفت انسان شجاع،ضایع کردن دوراندیشى است».[۸] و نیز: «آفت صاحب قوت و توانائى، ضعیف شمردن دشمن است».[۹]

چهار. رقابت شرافت¬مندانه و جوان¬مردانه: یکی از ویژگی ها در برخی از ورزش¬ها «رقابت» است. در مباحث اخلاقی رقابت فرد به فرد است که اهمیت و محوریت دارد. در همین رقابت است که مهارت های جسمی و روحی، توانایی ها و هم آهنگی ها باهم جمع می شوند و موجب رشد جسمی و روحی یک ورزشکار می شود.

شکل ایده آل ورزش این مسئله را که چه رقابتی می تواند به دوستی و رفاقت بینجامد، به خوبی به نمایش می گذارد. اگر یک ورزشکار به رقیب خود تنها به عنوان یک دوست نگاه کند و بداند که قصد تخریب او را ندارد و دشمن خود تلقی ننماید، بلکه او را مانند خود، فردی دارای توانایی ها و فضایل مشابهی ببیند، این رقابت به دوستی می انجامد و دیگر «بردن به هر قیمت»، حتی با فریب کاری، میانشان در کار نیست.

پی نوشت

[۱] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۵۳، مؤسسه الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق؛ حرانى، حسن بن شعبه، تحف العقول، ص ۴۷، انتشارات جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۴ ق؛ ابى فراس، ورام، مجموعه ورام، ج ۱، ص ۱۲۲، انتشارات مکتبه الفقیه،قم.

[۲]مجموعه ورام، ج ۲، ص ۱۰.

[۳] تمیمى آمدی، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم و دررالکلم، ص ۳۰۶، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى، قم، ۱۳۶۶ش.

[۴] عاملی، شیخ حرّ، وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۶۱، مؤسسه آل البیت، قم، ۱۴۰۹ق.

[۵] نهج البلاغه، ص ۴۵۹، انتشارات دارالهجره، قم.

[۶]سید ابن طاوس‏، اللهوف علی قتلی الطفوف، ص ۱۱۹، نشر جهان، تهران، چاپ اول، ۱۳۴۸ش.

[۷]بقره، ۱۶۵.

[۸] غررالحکم و دررالکلم، ص ۲۵۹.

[۹]همان، ص ۳۴۷.

تهیه و تنظیم: طاهره آزاد – معاون اجرایی – دبستان دخترانه ۲ امام حسین (ع)